MUREX

MUREX

apud Martial. l. 5. Epigr. 24.

Non nisi vel cocci madidâ, vel murice tinctâ

Veste nites —— —

Et l. 13. Epigr. 87. cuius titul. Murices,

Sanguine de nostro tinctas ingrate lacernas

Induis, et, non est hoc satis, esca sumus.

piscis seu conchae genus est, cuius sanguine seu flore, quem ore habet, moriensque expuit, vestes olim tingebantur. Alias buccinum, et a purpura proprie dicta diversum. Plin. l. 9. c. 25. Mutianus muricem esse latiorem purpurâ, neque asperô, neque rotundô ore, neque in angulos prodeunte rostrô sed simplice conchâ utroque latere se colligente. Et c. 36. Clavatum est (purpurae rostrum) ad iurbinem usque aculeis in orbem septenis fere, qui non sunt buccino. Sed utriusque orbes totidem, quot habeant annos. Quamvis Poetis ea non raro confundantur, qui et conchylium (tertium conchae seu ostreae genus, e quibus purpura elici solita) non raro pro purpura, per excellentiam sic dicta, sumunt. Neque vero vestibus solum tingendis, sed et libris ornandis, cruoreius adhibitus. Martial. idem l. 8. Epigr. 72.

Nondum murice cultus, asperoque

Morsu pumicis ardidi politus etc.

In escam porro Murex cessit, ut ex eiusdem d. l. patet. Hinc a Metello in indice cenae Pontificialis, apud Macrob. Saturnal. l. 3. c. 13. Murices quoque ac purpurae recensentur. Et quidem Murex Baianus celebris crat, uti colligimus ex Horatio l. 2. Sat. 4.

Murice Baiano melior Lucrina peloris etc.

Etiam castrandis nobilibus pueris adhibitus est, Plin. ubi supra c. 25. Quibus inhaerentibus, plenam stetisse ventis navem portantem nuntios a Periandro, ut castrarentur nobiles pueri; conchasque quae id praestiterunt, apud Gnidiorum Venerem coli. Ubi Venereas conchas se Murices indigitari, ex praecedentib. docet Voss. Cytheriacas vocat Martial. l. 2. Epigr. 47.

Laevior et conchis, Galle, Cytheriacis.

Porcellanas hodie appellari, a porcello; ut Χοιρίνας Graecis, quia Χοῖρος et χοιρίον, porcus et porcellus, id in muliere sit, quô mulier est, (quam partem conchae istae referant) idem tradit Gerh. Io. Voss. de Orig. et Progressu Idolol. l. 4. c. 35. Sed de Porcellanis vide suô locô. De Muricibus sic Georg. de Sepib. in Collegii Romanis Societat. Iesu Musaeo p. 28. Murices, complures purpuris non absimiles excellentissimorum e conchyliorum specie, ex quorum humore seu sanguine praestantissimus ad tingendum sucus elicitur, exhibentur in Musaeo, sunt plerumque turbinati et longos forinsecus habent aculeos; interius vero ex albo purpurascunt. Testam habent gravem, solidam, duram, multisque cuspidibus horrentem. Quidam leves sunt et in marmoris modum striati ac maculosi, labiô patulô et in modum canalis aperti diductô. Quae ex praecedentibus facile corrigas. Hinc Murileguli de quibus infra.